wystawa
lipiec 2019 r.
Kolor czarny i kolor biały to najdalej idący kontrast. Kolory biały i czarny zmieszane dają kolor szary. Sześć pozostałych kolorów po zmieszaniu optycznie też dają kolor szary. Czerń jest kolorem sugerującym przestrzeń, powietrze, życie i światło. Biel jest płaszczyzną ekranu, na którym odbija się cień przedmiotów. Jest całkowicie nieprzestrzenna i jest to drugi kontrast pomiędzy tymi dwoma kolorami. Czerń i biel włączone w inne kolory wprowadzają aktywność i niepokój innego rodzaju niż pozostałe kolory. Takie jest moje subiektywne odczucie i zobaczenie czerni i bieli.
Zagadka bieli i czerni zrodziła się w kulturze europejskiej i ciągle odkrywa się jej różne znaczenie, szczególnie w abstrakcji. Czerń, która pochłania wiele barw, pełna jest energii. Biel, która odtrąca inne barwy, jest nieuwikłana, czysta, ale nieprzejrzysta. Wchodzę w abstrakcyjne piękno i odczytuję piękno dobrze namalowanego obrazu. Rodzi się pytanie: co to jest piękno? Nie ma jednoznacznej odpowiedzi, gdyż jest to pojęcie abstrakcyjne. Z jednej strony czerń i biel są sprawą piękna, z drugiej, mają w europejskiej kulturze szczególne znaczenie intelektualne – wystarczy przypomnieć, co znaczą te dwa kolory w odniesieniu do śmierci. Można dodać, że sprawy te interesują fizyków, teologów i filozofów, ale ja sobie szukałem malarskiego potwierdzenia, czy taki świat, niezwykle bogaty w treści, można malarsko odczytać.
Stefan Gierowski
fotografie – Adam Gut
